ارزیابی برخی صفات فیزیولوژیک و کیفی اکوتیپ های مختلف بزرک(usitatissimum l. linum) در پاسخ به کودهای شیمیایی، آلی و زیستی نیتروژن

نیتروژن یکی از عناصر اصلی پرمصرف در کشت گیاهان زراعی است. نظر به تأثیر آن بر خصوصیات کمی و کیفی دانه روغنی بزرک، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه شهرکرد در سال ١٣٩١ انجام شد. پنج تیمار مختلف کودی شامل اوره، آزومین، نیتروکسین، سوپرنیتروپلاس و شاهد (بدون کود) و سه اکوتیپ مختلف بزرک ایرانی، فرانسوی و کانادایی در این آزمایش مورد بررسی قرار گرفت. صفات شاخص برداشت، درصد پروتئین و درصد روغن دانه مورد ارزیابی قرار گرفت. هم چنین روند تغییرات تجمعی سرعت رشد محصول و برازش داده های آن در مدل رگرسیون مورد بررسی قرار گرفت. تنها تفاوت شاخص برداشت در اکوتیپ ها معنی دار شد. درحالی که شاخص برداشت، درصد پروتئین و درصد روغن، پاسخ معنی داری به تیمارهای مختلف کودی نشان دادند. اثر متقابل بین اکوتیپ و تیمار کودی برای صفات شاخص برداشت و درصد روغن معنی دار شد. مدل رگرسیونی غیر خطی peak توصیف مناسب تری از روند تغییرات سرعت رشد محصول در اکوتیپ های مختلف و تیمارهای کودی نسبت به سایر مدل های برازش شده داشت. با توجه به نتایج حاصل شده، بهنظر می رسد کود بیولوژیکی سوپرنیتروپلاس، نیتروکسین و کود آلی آزومین می تواند در کشاورزی پایدار به عنوان یک جایگزین مناسب برای کودهای شیمیایی در زراعت بزرک باشد.